Tip:
Highlight text to annotate it
X
همه چیز در بهاگاواد-گیتا شرح داده شده است .
بهاگاواد-گیتا نمیگوید که "شما با نفس کشیدن زنده اید." خیر .
بهاگاواد-گیتا میگوید ، annād bhavanti bhūtāni (BG 3.14).
Anna . آنا یعنی دانه های غذایی . دانه های غذایی یک ضروریت است .
Annād bhavanti bhūtāni.
بهاگاواد گیتا هرگز نمیگوید که "شما احتیاج به خوردن ندارید .
فقط هوا را نفس بکش و یوگا تمرین کن ." خیر .
ولی ما نباید زیاد ، یا کم بخوریم .
اینگونه توصیه شده است .Yuktāhāra-vihārasya. باید نه زیاد بخوریم ، نه کم .
وnirāśīḥ. Nirāśīḥ یعنی میل به زیاده روی نداشتن .
ولی اکنون اشتیاق ما برای ارضای حواس مادی بیشتر و بیشتر میشود .
این ناخواسته است . اگر شما کمال زندگی را میخواهید، آن ریاضت است .
هر کسی اشتیاق دارد ، ولی نباید به غیر ضروریات میل داشته باشید .
هر کسی حق دارد بخورد، حتی حیوانات . همه این حق را دارند .
ولی به خاطر تمایل ما برای لذت بیشتر ،
به حیوانات این شانس را نمیدهیم که زندگی مناسبی داشته باشند ،
ترجیحاً ، تلاش می کنیم حیوانات را بخوریم .
این کار لزومی ندارد . به این میگویند nirāśīḥ.
چرا شما باید حیوانات را بخورید ؟
این زندگی غیرمتمدانه است .
هنگامی که غذا نباشد ، هنگامی که ساکنان بومی اولیه باشند ، ممکن است حیوانات را بخورند ،
زیرا آنها نمیدانند چگونه غذا برویانند .
اما وقتی که جامعه ی انسانی متمدن بشود ،
میتواند بسیاری غذاهای دلپذیر برویاند ،
او میتواند به جای کشتن گاوها، آنها را نگه دارد .
او میتواند به مقدار کافی ،شیر داشته باشد .
ما میتوانیم از شیر و دانه ها چیزهای زیادی فراهم کنیم .
پس ما نباید تمایل غیر ضروری به خاطر لذت بیشتر داشته باشیم .
در اینجا گفته شده ، kurvan nāpnoti kilbiṣam.
Kilbiṣam یعنی نتایج عمل زندگی گناه آلود . Kilbiṣam.
پس اگر ما تمایلی بیش از نیاز خود نداشته باشیم ،گرفتار نمی شویم ،
در گیر عملیات گناه الود، kurvan api ،حتی اگر مشغول به کارش باشد .
هنگامی که شما مشغول کار هستید، آگاهانه و یا ناآگاهانه ،
مجبور به انجام چیزی غیرمتقیانه ، و حتی گناه آلود می شوید ،
اما اگر شما حقیقتاً متمایل به داشتن زندگی شایسته ای هستید ،
پس kurvan nāpnoti kilbiṣam.
زندگی ما باید عاری از هرگونه عکس العمل گناه آآلود باشد .
در غیر این صورت ما مجبور میشویم رنج ببریم .
اما انها باور نمی کنند ، اگرچه بسیاری زندگی های چندش آور می بینند .******
8،400،000 گونه ی حیاتی ، آنها از کجا می آیند ؟
موجودات زنده ی بسیاری در شرایط نفرت انگیزی زندگی می کنند .
البته ، حیوانات یا مخلوق زنده نمی داند ،
ولی ما انسانها ، باید دلیل این زندگی مشمئز کننده را بدانیم .
این نیروی توهم زای مایا ست . حتی کسی که ، درست مثل.......
یک خوک که در شرایط خیلی کثیفی زندگی می کند ،
مدفوع میخورد ،م بازهم ، فکر میکند بسیار خوشبخت است، برای همین هم چاق می شود .
وقتی کسی احساس خوشبختی میکند، "من خیلی خوشبختم ،"چاق می شود .
بنابراین شما این خوک ها را می یابید، آنها خیلی چاق هستند،اما چی میخورند ؟
آنها مدفوع می خورند و در جای بسیار کثیفی زندگی می کنند .
اما فکر میکنند " ما خیلی خوشبختیم ." این نیروی توهمی مایا است .
حتی کسانی که در شرایط بسیار ناخوشایندی زندگی می کنند ،
بوسیله ی نیروی توهمی مایا ، فکر میکند که اوضاعش خوب است، وزندگی بی نقصی دارد .
اما کسی که در مرحله ی بالاتری قرار دارد ،
می بیند که او در چه شرایط ناخوشایندی زندگی میکند
این توهم وجود دارد، اما با دانش ، با معاشرت خوب ،
با راهنمایی کرفتن از شاسترا ، از گورو ، از اشخاص مقدس ،
می توان به ارزش های زندگی پی برد و آنگونه زندگی کرد .
کریشنا اینگونه آموزش میدهد ، کهnirāśīḥ ، کسی که بیش از نیازش میل دارد،
بیش از ضروریات حیاتی . این nirāśīḥ خوانده می شود .
Nirāśīḥ . معنی دیگرش اشتیاق نداشتن زیاد به لذت های مادیست .
و این زمانی ممکن میشود که کاملاً بداند که "من این بدن نیستم .
من روح روحانیم . نیاز من این است که چگونه در دانش روحانی پیشرفت کنم ."
سپس او nirāśīḥ می شود .
اینها نمونه هایی برای ریاضت ، سختی ، طلب بخشش هستند .
حالا مردم فراموش کرده اند . آنها نمیدانند ریاضت چیست .
زندگی انسان برای هدفی ساخته شده است .
Tapo divyaṁ putrakā yena śuddhyet sattvaṁ yena brahma-saukhyam anantam (SB 5.5.1).
اینها آموزشهای شاسترا میباشند .
زندگی انسان به منظور ریاضت است . و ریاضت....
به این دلیل در روش زندگی ودایی شروع زندگی تاپاسیا، برهماچاری، برهماچاریست .
دانش آموز برای تمرین برهماچاری به گوروکولا فرستاده میشود .
این ریاضت است ، نه زندگی راحت .
روی زمین خوابیدن ،
در به در به دنبال صدقه برای گورو رفتن . بدون خستگی .
زیرا آنها کودک هستند، اگر با این سختی ها تربیت شوند،میتوانند تمرین کنند .
انها همه ی زنان را "مادر " خطاب میکنند . " مادر، کمی صدقه به من بده ."
و به نزد گورو برمیگردند . همه چیز متعلق به گوروست .
این زندگی برهماچاری ریاضت است .
Tapo divyam (SB 5.5.1. این تمدن ودایی است ،
که کودکان از ابتدای زندگی
در تاپاسیا ،برهماچاریا آموزش ببینند .
تجرد . برهماچاری نمیتواند هیچ زن جوانی را ملاقات کند .
حتی اگر همسر گورو جوان باشد، نمیتواند به نزد همسر گورو برود .
این محدودیت ها وجود دارد . حالا آن برهماچاری کجاست ؟
این عصر کالی است. نه برهماچاری . نه تاپاسیا وجود ندارند .