Tip:
Highlight text to annotate it
X
خانم پرزیدنت، با کمال تأسف،جامعۀ جهانی بهائی
ناچار است در هر نشست مسئلۀ نقض حقوق بشر بر علیه بهائیان ایران را مطرح نماید.
متأسفانه علی رقم اظهارات خود در شورای عمومی یا UPR،
دولت ایران توصیۀ دولت های دیگر و دستورالعمل سازمان ملل را کاملاً نادیده می انگارد
– چه از سوی گزارشگر ویژه ایران و چه برمبنای سوگند خود در تعهدات حقوق بشرانه –
در این نشست به اختناق اقتصادی میپردازیم.
روندی آرام ولی بیرحمانه بر علیه حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بهائیان
به هدف محویت کل جامعه بهائی بعنوان نهادی مستقل و پایا در ایران.
بهائیان اجازۀ کار در بخش دولتی ندارند و در مقاطع خصوصی
نیز با محدودیت های بسیاری مواجه هستند. مقامات رسمی به تابعیت از دستورات دولت،
به اخراج بهائیان از 25 نوع کسبی که برایشان ممنوع شده و همچنین اخراج از هر کار تخصصی
که حقوقی بالاتر از حد اقل حقوق فراهم نماید، میپردازند. در کرمان و نقطه ای دیگر مقامات
جواز کار بهائیان را تجدید نکردند و حتی جوازهای معتبر را لغو نمودند. تجارتخانه هایی که صاحبان بهائی داشتند
در سراسر کشور تعطیل شدند دو مورد اخیر 15 مغازه و دو کارخانه
در سمنان است که مالکین تحت تجسس بوده و دائماً تلفن های تهدید آمیز دریافت میکنند.
به دلیل ممنوعیت از معامله و آوردن کالای فروش به شهرستان،
بعضی قادر به امرار معاش نیستند و دیگران از به شدت دچار سختی شده اند.
دولت آنقدر در اخفاء اقتصادی بهائیان مصمم است که مسئولین
ازاین واقعیت که چنین اقداماتی به جمعیت مسلمان شیعه هم آسیب میرساند غافل شده اند.
جواز کسب از شرکای مسلمان کاسبین بهائی نیز گرفته شده
و در سمنان یک کارخانه در اردیبهشت تعطیل شد که 51 کارمند داشت: 15 بهائی و 36 غیر بهائی.
همۀ این موارد حاکی از اینست که دولت هیچ هراسی
از نقض حقوق هیچیک از شهروندان خود ندارد.