Tip:
Highlight text to annotate it
X
گر چو نِـی، جگرم سُفته شده
زهجران توست
در سوز نی میسوزم
و با نوای نی نالانم
گر چو نِـی، جگرم سُفته شده، زهجران توست
در سوز نی میسوزم و با نوای نی نالانم
پناهم ده ای مطرب، بحق ساز آسمانی
نوای سازت پاینده باد که آبیست بر آتش هجران
پناهم ده ای مطرب
بحق ساز آسمانیت
نوای سازت پاینده باد که آبیست بر آتش هجران
تو ای روح من؛ ساقی!
تو ای عمرمن؛ مطرب!
پیاپی چنگ و نی بنوازید و دمامدم پیمانه بگردانید
به تیر غمزه ام کُش،به زلفت حلقه بر گردن انداز
درمیدانت به پای سرآمده ام
وسینه را سپر بر تیرهایت ساخته ام
نگارا به تیرغمزه بکُش،به زلفت حلقه برگردنم کن
درمیدانت به پای سرآمده ام وسینه را سپر بر تیرهایت
دمی مستم وبیمار، دمی بی هوشم و هوشیار
کیست که دردم را نداند؟ مگر آن چشمان آبی
نگذار گرفتارِ آهِ عاشقان آیی آخر بی مروتی تا به کی؟
بترس ای گل پر لطافت از آن باد خزانی
اگر گیسوانت چو من عاشق روی تو نیستند، پس چرا؟
چنین پر چین و شکن به دست و دامنت افتاده اند؟
"وفایی" سر به پا دیوانه و شیدای گلی ست
چو قُمری نالان وچو مرغ چمن غزل خوان اوست
"وفایی" سر به پا یوانه و شیدای گلی ست
چو قُمری نالان وچو مرغ چمن غزل خوان اوست
. �